ناف (کالبدشناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ناف کبد.

در کالبدشناسی، ناف (به انگلیسی: Hilum) (با تلفظ: ‎/ˈhləm/‎) (جمع: hila برخی مواقع، در حالت رسمی به آن hilus با تلفظ ‎/ˈhləs/‎ و حالت جمع: hili نیز گفته می شود)، یک تورفتگی یا شکافی از یک عضو است که رگ‌های خونی و اعصاب از آنجا وارد عضو می شوند. مثال‌هایی از ناف شامل موارد زیر اند:

  • ناف کلیه
  • ناف طحال
  • ناف ریه
  • ناف گره لنفاوی
  • ناف شکنج دندانه‌ای